26 Ekim 2010 Salı

Toy Story ve duygusal devinimlerim..

Annelik beni pek bi sulugöz yaptı, herşeye gözlerim dolabiliyor. Bana Beton Raziye diyenler olurdu mesela, artık Beton Raziye yerini pambuk Raziye'ye  kaptırdı ?
Geçen gün ailecek Toy STory 3 'ü seyrediyorduk Andy(oyuncakların sahibi çocuk olur kendisi) büyümüş ve artık üniversite yaşına gelmiştir, haklı olarak oyuncaklara ilgisi azalmıştır , annesi ona oyuncaklarını toplamasını söyler ve film böyle başlar oyuncaklar Andy'i o kadar çok seviyorlardır ki ondan ayrılmak istemezler falan falan... sonunda Andy oyuncaklarını onlara değer veren bir kız çocuğuna hediye eder ve arabasına binerek uzaklaşıır.. ve benim de gözlerim dolar, yaşlar yanaklarımdan damlar.. neden diye sorabilirsiniz, şundan:
Ben filmi seyrederken sadece Andy'i seyredermiş gibi düşünmedim, sanki Arda büyümüş , üniversite çağına gelmiş ve evden ayrılıyormuş gibi geldi bir anda, şu hale bakar mısınız? Daha çocuk 6 yaşına gelmeden ben üniversiteye gönderdim bi de arkasından ağladım.. of of
Bu arada Barbie ve Ken'i seyrederken de bir o kadar güldüm , Bihter ve Behlül gözümün önüne geldi hep..

Annelik mi karışık duygular yaratıyor ben de yoksa ben mi karışığım da anneliği bu işe alet ediyorum? :)

2 yorum:

  1. Annelik çok güzel Umut..
    Ben de bloğum(Hüznün Sesi)a bakamıyorum 1 yıldır resetledim kendimi..
    Bu arada Buğra için bişeyler yazmaya başlamıştım "Doğmamış kuzuya mektuplar" adında; ara ara vakit buldukça birşeyler ekliyorum..
    ....
    çocuklara verebileceğimiz en değerli hediyelerden biri bence bu satırlar...

    YanıtlaSil
  2. evet annelik çok güzel.. bu satırlarımı umarım zamanı geldiğinde onlar da okurlar.

    YanıtlaSil

Lilypie Kids Birthday tickers
Lilypie Second Birthday tickers